Сулейманов Ахьмад. Дог дохде цIе

Your browser doesn’t support HTML5

Сулейманов Ахьмад. Дог дохде цIе

«Дог дохде цIе»

Сан дин, сой – шиъ дарцо, гIорош,
Шело даге кхийдайо.
Хьеше кхойкхуш, цхьаннан-м корехь
ГIийла серло еттало.

«ХIей нах!» − олий, ас мохь туху.
Серлаболу корехь чиркх.
Вевзаш вацарх ломахь наха
Даим оьцу хьаша чу.

«Беркат шорта хуьлда хьоьца.
Воссал динара, хьаша, хьо!» −
Олуш, ондда луьйта лоций,
ХIусамдас со воссаво.

Божлахь сан дин паргIатбаьлла,
ХIинца паргIатвер ву со,
Кхача кечбеш, марсаяьлла,
Пешахь кхерсташ хир ю цIе.

Цу кхерчарчу цIарочул а,
Хьаша вохвеш, йовхо луш,
Ю вайнехан комаьршалла,
Ду вайнехан оьзда дош!