Нана го сайн, сийна уьйтIе, кIайн кир тоьхна жима цIа.Iаьнан ехачу буьйсанца, тийналлин гIара а хезаш, суо цхьаъ цхьалха, ойланашца сайн, дIатаьIина Iуьллучу суна, геннара хьиегIа гIайгIа санна я гергарчу аьзнашца сайн бералла дуьхьал хIуьтту дагалецамийн некъашца.
Юха суо а го, жима бер долуш, паднара тIехь вежаршца ловзуш.
Суьйре хуьлу я пхьуьйре хан, тхо дерриш тхайн чохь а, пеша хьалха, юург еш, цхьацца узамца хьийза Нана.
Сан суьрташ серладуьйлу юха, юьхь-бос гуш, аматаш; хIетахьлера хIоттам а сайн, беран кхетам, Ненан аз.
Цо еш хилла галнаш а го, нуьйда таIорца бертиг а къовлуш, текха тIехь сецна кIайн Iаь, сан цергех дийлина хи а.
Юха Ненан елар хеза, кIайн цергаш, кIеда ши куьг, тхох хIора а хьостуш цо, доIанашца дIавижор а.
ТIаккха гIенаш бераллин (куьзган чохь гуш санна) дуьхьал оьху иштта суна, сайн хиллачу ловзоргашца.
Ма дарра го Iуьйранна суо (ах гIенах а, самах а волуш), галл-гал а лелхаш, паднара тIера теса тIе кхача схьавогIуш а. ТIаккха Нанас саца а вой, охьа лах а луш, мара вохкар, юха суо Ненан белаш тIе корта товжош вижа гIертар а.
ЭхI, Хьаби!
Сан Хьаби, маца, мичахь, хIун некъашца хьодур-кх со лаха цкъа: есаллин бухбацаре я стиглан Iаьршашка!
Дала херрехь, декъалчаьрца хуьлда-кх вайн вовшийн гар: «Нана яла хьан, сан кIант!» - аьлла, со хьаста хьо тIе а хьодуш.
